Disa javë më parë, pasi vura re se ‘ujëvara’ e brendshme që derdhej përmes tavanit dhe në korridorin e shtëpisë sime nuk dukej se po zgjidhej vetë, mora hapa për të kontaktuar banesën nga lavamani i kuzhinës së së cilës kishte dalë padyshim kjo rrjedhje. Pas shumë lëvizjeve dhe angarive, djali në katin e sipërm u përball me një “mikro” rrjedhje që vinte nga tubat e tij.
Pikërisht atëherë ndodhi një gjë e tmerrshme. Pasi ranë dakord që ai të kontaktonte pronarin e tij, fqinji im – i ri në ndërtesë – i sugjeroi atij dhe të dashurës së tij të shkonin për një pije me mua dhe partnerin tim. Një ftesë mjaft e bukur, së cilës iu përgjigja, “Ndoshta”, ndërsa u përkula nga brenda dhe dora ime u largua drejt derës sime.
Unë nuk jam personi më social dhe, siç ishte ftesa e fqinjit tim të rastësishëm, më dukej si një angazhim i madh. Ku të shkojmë për këtë pije? Nëse shkojmë në një bar koti, do të jemi në një bar koti. Nëse i çojmë në një nga lokalet tona të preferuara, ekziston rreziku që sa herë që unë dhe partneri im të kthehemi, aty do të jenë edhe fqinjët tanë. Nëse takimi nuk shkon mirë, kjo është dyfish e sikletshme. Ne gjithashtu nuk mund të justifikohemi se do të shkojmë në shtëpi dhe më pas të shkojmë fshehurazi në një bar tjetër, sepse fqinjët tanë jetojnë sipër nesh dhe ndoshta do të ecin në shtëpi me ne. Dhe pastaj cfare? T’i ftoni ata në një lojë Catan?
Jam i sigurt që njerëzit në katin e sipërm janë shumë të mirë dhe nuk më kujtohet hera e fundit kur dikush i ri më ftoi të bëja diçka, por jeta tashmë është shumë për t’u pballuar, apo jo? Të gjitha ato emaile pune. Përpjekja për t’u ushtruar shumicën e ditëve ka ndikimin e saj. Dhe të shëtisësh qenin është një punë me kohë të pjesshme. Unë nuk kam ende fëmijë, por edhe kështu, kur dreqin supozohet se dikush do të gjejë kohë për t’u shoqëruar, edhe nëse dëshiron?
Me gjithë atë punë që të konsumon energjinë, vetëm heronjtë e vërtetë mund të gjejnë kohën për të marrë emocione me të huajt. Ndërlikimet e punës suaj të marketingut? Ju lutem, jo. Thashetheme të detajuara për qytetin tuaj? M’i kurse. Unë kam jetën time të mërzitshme për të medituar pafund.
Kjo nuk është një komedi amerikane e shkollës së mesme ku të gjithë përpiqen të jenë të njohur. Unë jam në mesin e të tridhjetave. Unë e di kush janë njerëzit e mi dhe me kë dua të shoqërohem. Jam mjaft me fat që kam disa miq të ngushtë që i dua dhe që plotësojnë nevojat e mia sociale. Është mirë të shkosh në shtëpi dhe të jesh vetëm pas disa orësh, apo jo? Jam i sigurt që miqtë e mi (dhe fqinjët) ndiejnë të njëjtën gjë.
Siç e di kushdo që është përpjekur të organizojë ndonjë lloj takimi shoqëror, është e vështirë të shohësh pak shokë të mirë që ke, e lëre më të gjesh kohë për të njohur një fqinj të ri, hobi i të cilit përfshin të luajë këngë të Red Hot Chilli Peppers në kitara në orën 11:00 të mëngjesit të ditës së javës. Do të dal nga rruga ime për të qenë miqësor në korridor. Nëse ai ka nevojë për dikë që të marrë një paketë, të ujit lulet ose të kujdeset për macen e tij ndërsa ai është larg, unë jam njeriu i duhur, por vetëm sepse jemi miqësorë, a duhet të jemi miq? A nuk mjafton një “Përshëndetje” dhe “Mirupafshim” e sjellshme?
“Vendosja e kufijve dhe aftësia për të pohuar veten është një aspekt i rëndësishëm i mbajtjes së një marrëdhënieje të shëndetshme me të tjerët”, thotë Dr Sarah Bishop, një psikologe klinike dhe anëtare e Këshillit të Profesioneve të Shëndetit dhe Kujdesit. “Të thuash jo nuk do të thotë që nuk e pëlqen apo nuk kujdesesh për personin. Thjesht do të thotë që ju keni prioritetet dhe nevojat tuaja që duhen respektuar, dhe është në rregull nëse kjo përfshin edhe Netflix-in”.
Është shkruar shumë për miqësitë e meshkujve dhe se si ne nuk bëjmë përpjekje për t’i mbajtur ato, dhe për këtë unë do të thoja: seksiste. Në më shumë se një rast kam dëgjuar, “Oh, për hir të Zotit!” nga dhoma tjetër, vetëm për të nxituar për të gjetur se i dashuri im sapo ka marrë një mesazh nga një i njohur që e ftonte për një pije – ose më keq, një shfaqje artistike. Pyetja kryesore është: si mund t’i shmangim ftesat sociale pa u dukur si të pasjellshme? Gjëja e fundit që dua të bëj është të ofendoj, por a nuk është më mirë kjo në vend që të kërkoj vazhdimisht justifikime? Askush nuk e pëlqen shokun që anulon në minutën e fundit.
“Nëse keni vështirësi të thoni jo, është e rëndësishme të kuptoni pse është kaq e vështirë për ju,” thotë Bishop. “Në mënyrë tipike, njerëzit thonë po kur nënkuptojnë jo për shkak të ndjenjës së fajit dhe përgjegjësisë. Kjo mund të jetë më e mundshme kur ne jemi shumë empatikë dhe mund të lidhet me frikën e humbjes së dikujt nëse e zhgënjejmë atë. Është e rëndësishme të pranohet se të thuash jo është një pjesë normale dhe e shëndetshme e komunikimit.”
Unë e vura këtë në provë. Një grup prej katër prej nesh shkojmë për bowling një herë në javë. Dikush na sugjeroi të hanim drekë së bashku të dielën. Kjo dukej e bukur, por këtë fundjavë të veçantë doja të rrija me partnerin tim. Në vend që ta sheqerosja, thashë pikërisht këtë. Dhe askush nuk e vrau mendjen.
Bishop e miraton. “Mënyra më e mirë për t’i thënë jo një ftese sociale është të jesh i sinqertë dhe i drejtpërdrejtë, por i sjellshëm,” thotë ajo. Çfarëdo që të bëni, mos murmurisni, “Në dreq me këtë”, kur dikush ju pyet nëse dëshironi të bëni një shëtitje në një ditë pushimi. “Vendosni paraprakisht dhe jini strikt pasi të keni zgjedhur kufirin tuaj,” thotë Bishop. “Ju thjesht mund të thoni diçka si, ‘Faleminderit për ftesën, por nuk do të jem në gjendje t’ia dal këtë herë.‘ Nëse mund të jepni një shpjegim, si p.sh. një angazhim paraprak ose nevojë për pak kohë vetëm, mund të ndihmojë personin tjetër të kuptojë dhe ndihet më rehat me vendimin tuaj.”
Kur bëhet fjalë për fqinjin tim lart, ka çdo shans që mund të humbas një miqësi të madhe, por kështu qoftë. Mendoj se duhet t’i tregoj se partneri im dhe unë jemi thjesht të lodhur, kështu që nuk ofendoht.
Por, i dashur fqinj, nëse po e lexon këtë dhe ndihesh i ofenduar, mendoj se mund ta bëj të mërkurën tjetër. Përveç nëse, sigurisht, ndodh diçka tjetër në atë kohë.